چند روزی است؛
که هوای این خانه دلگیر است،
همه مرده‌اند، در این خانه؛ شمع!
شمعدانی افسرده شده است.
کلاغ حیران است؛
که هنوز به مقصدش نرسیده،
بیدمجنون، مجنون‌لیلی شده است؛
واجر های این‌خانه، نازک شده‌اند.
قلب‌شان‌از آتش عشق می‌سوزد،
روح سرگردان‌ِشان،
هنوز نمیه قلب خودرا پیدا نکرده‌است.
به قلم:خاطره غلامی
سلام و عرض ادب
زیبایی تقدیمتان باد
کاش من نیز چنین طبع نویسندگی داشتم و به مانند شما به اطرافم می نگریستم و می سرودم از همه چیز، از همه کس، از همه جا و ...
موفق باشید مطلب زیبایی نگاشته اید